Չինացի գիտնականները Տեխասի A&M համալսարանի գիտաշխատող Ջոզեֆ Նագիվարիի հետ հաստատեցին այն տեսությունը, որ ջութակի հայտնի արտադրող Անտոնիո Ստրադիվարին, ինչպես նաև նրա ավելի քիչ հայտնի ժամանակակից Ջուզեպպե Գուարներին, մշակում էին հատուկ քիմիական նյութերով պատրաստված երաժշտական գործիքները, որոնց շնորհիվ ջութակները յուրահատուկ հնչողություն են ձեռք բերում: Ավելին, այդ նյութերի մի մասն առաջին անգամ է բացահայտվել:
Մոտ 40 տարի առաջ Նագիվարիին հաջողվեց պարզել, որ արհեստավորները փայտը ենթարկել են ագրեսիվ քիմիական մշակման, որպեսզի այնտեղից հեռացնեն որդերը: Հետագայում նրա արդյունքները հաստատվեցին ամերիկյան քիմիական ընկերության վերանայման արդյունքում:
Նոր ուսումնասիրության ընթացքում չինացի հետազոտողները պարզել են, թե ինչ նյութեր են օգտագործել արհեստավորները. Դրանք ներառում էին բորակ (նատրիումի տետրաբորատ, որը հին եգիպտացիներն օգտագործում էին որպես միջատասպան), ցինկ, պղինձ, կավ և կրաքարի ջուր: Ենթադրվում է, որ ամեն արհեստավոր, ամենայն հավանականությամբ, ունեցել է փայտամշակման իր մեթոդը, որը գաղտնի է պահվել: